-
1 obligo
ob-lĭgo, āvi, ātum, 1, v. a.I.Lit.A.To bind or tie around, to bind or fasten to any thing (very rare):B.obligatus corio,
bound in a leathern sack, Auct. Her. 1, 13, 23:articulis muscus obligatus,
bound upon, Plin. 26, 11, 66, § 105: cibum ovis, to bind or unite with eggs, Apic. 4, 2:amylo spisso obligare,
id. 2, 2; 8, 2.—To bind together, bind up (rare):C.pecua ad hanc collo in crumena ego obligata defero,
Plaut. Truc. 5, 1, 64: age obliga, obsigna cito, tie up (the letter, in order to seal it), id. Bacch. 4, 4, 96:manipulos,
Col. 11, 2, 40.—To bind up, bandage, swathe (class., esp. of wounds):II.crus fractum,
Plaut. Men. 5, 3, 9:vulnus,
Cic. N. D. 3, 22, 57; cf.:medicum requirens, a quo obligetur,
to bind up his wounds, id. Tusc. 2, 16, 38; Suet. Vit. 2:venas,
to bandage the veins, Tac. A. 6, 9:surculum libro,
Varr. R. R. 1, 41, 2:oculos,
Sen. Ira, 3, 11, 4:ore obligato obsignatoque simulacrum,
Plin. 3, 5, 9, § 65.—Trop.A.In gen., to bind, oblige, put under an obligation, make liable, etc. (cf.:B.obstringo, devincio): aliquem obligare militiae secundo sacramento,
bind by a second oath, swear in again, Cic. Off. 1, 11, 36:vadem tribus milibus aeris,
to bind in the sum of, Liv. 3, 13:voti sponsio, quā obligamur deo,
Cic. Leg. 2, 16, 41; Liv. 9, 11:se nexu,
Cic. Mur. 2, 3: se in acta cujusquam, Tib. ap. Suet. Tib. 67:se chirographo ad aliquid,
Dig. 30, 103:aliquem sibi liberalitate,
to bind to one's self, Cic. Q. Fr. 2, 14, 3:obligabis me,
will oblige me, lay me under an obligation, Plin. Ep. 4, 4, 2; Cic. Q. Fr. 3, 1, 5:obligari foedere,
Liv. 38, 33: pro amicis alicui obligari, to lay one's self under obligation, i. e. to solicit favors, Plin. Ep. 10, 3, 1:obligor ipse tamen,
Ov. M. 9, 248:obligatus ei nihil eram,
was under no obligation to him, Cic. Fam. 6, 11, 1:me obligatum tibi fore,
id. Att. 13, 18:obligati sunt interrogatum,
Amm. 28, 4, 10.— Poet.:Prometheus obligatus aliti,
devoted, condemned to, Hor. Epod. 17, 67:ergo obligatam redde Jovi dapem,
vowed, due, id. C. 2, 7, 17:obligor, ut tangam laevi fera litora Ponti,
am compelled, Ov. Tr. 1, 2, 83.—In partic.1.To render liable through guilt, to make guilly:2.cum populum Romanum scelere obligāsses,
Cic. Dom. 8, 20:votis caput,
Hor. C. 2, 8, 5:se scelere,
Suet. Caes. 42: se furti, Scaev. ap. Gell. 7, 15, 2.— Pass., to be guilty of, to commit an offence:est enim periculum, ne aut neglectis iis impiā fraude, aut susceptis anili superstitione obligemur,
Cic. Div. 1, 4, 7; cf.:lege Corneliā testamentariā obligatur,
offends against, Dig. 8, 10, 30.—Jurid. t. t.a.To bind, engage one (cf. obligatio, II. B.):b.obligandi, solvendi sui causā,
Dig. 2, 13, 6, § 3:se obligare,
ib. 4, 2, 7, § 1; 21, 1, 25, § 9.—To pledge, pawn, mortgage a thing:(β).magistratui bona ejus obligantur,
Vitr. 10 praef.:omnia praedia fratri,
Suet. Vesp. 4:omnia bona sua pignori,
Dig. 20, 4, 21:nam fundi et aedis obligatae sunt ob amoris praedium,
has a mortgage on it, Plaut. Truc. 2, 1, 4:aedes pignori,
Dig. 39, 2, 44:obligata praedia,
Cic. Agr. 3, 2, 9.—Transf., beyond the jurid. sphere:3.obligare fidem suam,
to pledge one's word, Cic. Phil. 5, 18, 51.—To impede, restrain, embarrass: judicio districtum atque obligatum esse, Cic. Verr. 1, 9, 24.—Hence, oblĭ-gātus, a, um, P. a., bound, obliged:iisdem (officiis) me tibi obligatum fore,
Cic. Fam. 13, 18, 2.— Comp.:quanto quis melior et probior, tanto mihi obligatior abit,
Plin. Ep. 8, 2, 8:ipsi obligati sunt,
ensnared, embarrassed, Vulg. Psa. 19, 9. -
2 interpono
inter-pōno, pŏsŭi, pŏsĭtum, 3, v. a., to put, place, lay, or set between or among, to interpose, insert between.I.Lit.A.Of place, constr. with acc. and dat., or inter with acc.:B.equitatus praesidia levis armaturae,
Hirt. B. G. 8, 17; 13; 19:vestibus interponi eam (herbam) gratissimum,
Plin. 21, 6, 20, § 43:ubi spatium inter muros... pilae interponuntur,
Caes. B. C. 2, 15:inter eos levis armaturae Numidas,
Hirt. B. Afr. 13:uti levis armatura interjecta inter equites suos interponeretur,
id. ib. 20:sulcos,
Cato, R. R. 33, 3:ne interpositi quidem elephanti militem deterrebant,
Liv. 37, 42:lateri vinculum lapides sunt, quos interposuere, ut, etc.,
Curt. 8, 10, 25.—Esp.1.To insert, interpose, introduce. —Of time:2.intercalariis mensibus interpositis,
Liv. 1, 19, 6; cf.:inediam unius diei per singulos menses,
Suet. Vesp. 20.—Of musical notes:iis sonis quos interposuerant, inserunt alios,
Quint. 12, 10, 68.—Of words or language:ne inquam et inquit saepius interponeretur,
Cic. Lael. 1:hoc loco libet interponere... quantae, etc.,
Nep. Pelop. 3, 1: subinde interponenti precibus, quid respondebo, [p. 984] etc., Quint. 6, 3, 64:paucis interpositis versibus,
Cic. Div. 1, 57, 131:aliquid,
Quint. 2, 4, 12:verbum ullum,
Cic. Quint. 4, 15; so,querelas,
id. Q. Fr. 2, 3, 1:meam sententiam,
Quint. 5 prooem. 3. —Of a letter in a word: quibusdam (verbis litteram),
Quint. 1, 5, 17.—Of a foot in verse:quibusdam (iambus) interpositus,
id. 10, 1, 96.—Of time, to let pass, permit to elapse, leave an interval:3.spatium ad recreandos animos,
Caes. B. C. 3, 74:ejus rei causa moram interponi arbitrabatur,
id. B. G. 4, 9, fin.:tridui mora interposita,
after a delay of, id. ib. 4, 11; id. B. C. 1, 64; 3, 12; 75:nullam moram,
Cic. Phil. 6, 1, 2:nullam moram, quin, etc.,
id. Ac. 1, 1:spatio interposito,
some time after, id. Clu. 2, 5; Liv. 5, 5, 10:diebus aliquot interpositis,
Varr. R. R. 3, 9:tempore interposito,
Suet. Tib. 9; cf. id. Claud. 26; Plin. 25, 8, 49, § 88:hac interposita nocte,
Liv. 44, 39.—To mingle:C.frigidam (cibis),
to drink cold water while eating, Plin. 28, 4, 14, § 55; cf.:condimentis cuminum,
to mix with, id. 20, 15, 58, § 153.—With personal objects, to introduce among, admit among, bring into, to bring into a feast, a society, among associates, etc.:II. A.quam sancta sit societas civium, dis immortalibus interpositis, etc.,
Cic. Leg. 2, 7, 16:aliquem convivio,
Suet. Claud. 39:legatos familiaribus,
id. Ner. 22. —In gen., as a hinderance, interference, reason, or pretext:B.Lentulus provinciam, quam sorte habebat, interposita religione, deposuit,
Cic. Pis. 21, 50:neque ulla belli suspicione interposita,
Caes. B. G. 4, 32:nulla interposita dubitatione,
id. ib. 7, 40; Hirt. B. G. 8, 48; 52:interposita pactione,
Just. 7, 6, 5:offensione aliqua interposita,
Cic. Phil. 2, 4:nec colloquium interposita causa tolli volebat,
Caes. B. G. 1, 42; Hirt. B. Alex. 70:causam interponens collegas exspectare,
Nep. Them. 7, 2:postulata haec ab eo interposita esse, quominus, etc.,
Cic. Att. 7, 15, 3:operam, studium, laborem pro sociis,
id. Div. in Caecin. 19.—Esp.1.Of a judgment, decree, edict, oath, etc.:2.jurejurando interposito,
Liv. 34, 25, 7; Suet. Caes. 85:jus eo die se non dicturum, neque decretum interpositurum,
Liv. 3, 46, 3:ad decreta interponenda pecuniam occipere,
Cic. Verr. 2, 2, 48, § 119; Suet. Tib. 33:judicium suum,
Cic. Div. 2, 72, 150:poenas compromissaque,
id. Verr. 2, 2, 27, § 66:exceptionem actioni,
Dig. 44, 1, 2:intercessionem suam (of a tribune of the people),
Val. Max. 6, 1, 10:tutor interponit auctoritatem suam,
gives his authorization, Gai. Inst. 1, 190. —Fidem interponere, to pledge one's word or credit:3.fidem suam in eam rem,
Caes. B. G. 5, 36, 2:fidem reliquis interponere, jusjurandum poscere, ut, etc.,
id. ib. 5, 6, 6:fidem suam in re omni,
Hirt. B. Alex. 63:omni interposita fide,
Caes. B. C. 3, 86:ut in eam rem fidem suam, si quid opus esse putaret, interponeret,
Cic. Rosc. Am. 39, 114; cf.:sponsio interponeretur,
Liv. 9, 9.—Se interponere (in aliquid, or alicui rei; also with quominus or absol.), to interfere, intermeddle, engage in, set one ' s self in the way:si te in istam pacificationem non interponis,
Cic. Fam. 10, 27, 2:bello se,
Liv. 35, 48:num ego me non interpono Romanis,
Just. 3, 10, 11:num quem putas posse reperiri, qui se interponat, quominus, etc.?
Cic. Vatin. 15:quid enim me interponerem audaciae tuae?
expose myself, id. Phil. 2, 4, 19:ni tribuni plebis interposuissent se,
Liv. 27, 6: tu vero, quod voles, facies;me nihil interpono,
Cic. Q. Fr. 3, 4, 5.— Rarely, to interfere, interpose in behalf of any one:semper se interposuit,
Nep. Att. 2, 4; 9, 5:Qui me mediis interposuerim Caesaris scriptis, i.e. by writing a continuation,
Hirt. B. G. 8 praef. -
3 obstricte
ob-stringo, strinxi, strictum, 3, v. a.I.To bind to or about; to bind, tie, or fasten up (rare):II.follem obstringit ob gulam,
Plaut. Aul. 2, 4, 23:quom ego Amphitruonem collo hinc obstricto traham,
id. Am. 3, 2, 72:cervice obstrictā,
Juv. 10, 88:tauros aratro,
to yoke, Val. Fl. 7, 602.—To bind, bind up, close up by binding.1.Lit. (rare):2.laqueo collum,
Plaut. Aul. 1, 2, 12. —Transf.(α).To shut in, confine:(β).ventos,
Hor. C. 1, 3, 4:viminibus,
Col. 4, 29.—To hold together by:III.purpurea vestis ingentibus obstricta gemmis,
in which precious stones were the fastenings, Flor. 4, 11, 3.—Trop., to bind, tie, fetter, hamper; to oblige, lay under obligation (the class. signif. of the word;syn.: obligo, devincio): donis aliquem obstringere,
Cic. Clu. 66, 190:civitatem jurejurando,
Caes. B. G. 1, 31:legibus,
Cic. Inv. 2, 45, 132:foedere,
id. Pis. 13, 29:aliquem aere alieno,
to bring into debt, id. Fam. 11, 10, 5:jurejurando,
to bind by an oath, Tac. A. 1, 14:animam suam,
Vulg. Num. 30, 9:quam plurimas civitates suo sibi beneficio habere obstrictas volebat,
bound, under obligation, Caes. B. G. 1, 9:Atticum officiis,
Cic. Fam. 3, 18, 2:qui se tot sceleribus obstrinxerit,
has been guilty of so many crimes, Cic. Verr. 2, 1, 3, § 8:se parricidio,
to commit, perpetrate, id. Phil. 11, 12, 29:se perjurio,
Liv. 26, 48:aliquem conscientiā,
to bind by privity, by participation, Tac. H. 4, 55: obstringi conscientiā tanti sceleris, ne, etc., to be hindered by the sense of so great a crime, from, etc., Liv. 4, 17, 5:aliquem societate scelerum,
Tac. A. 4, 57:fidem suam alicui,
to pledge one's word, to promise positively, Plin. 7, 1, 1, § 8; Plin. Ep. 4, 13, 11; cf. Just. 2, 15, 14.—Mid.: qui alienum... sustulit, furti obstringitur, makes himself guilty, becomes guilty, Sabin. ap. Gell. 11, 18, 21:eidem sceleri obstrictus est,
Lact. 3, 18, 6.—Hence, obstrictus, a, um, P. a.; according to III., bound, obliged.— Comp.:obstrictior Debitor,
Paul. Nol. Nat. Felic. 9, 145.—Hence, obstrictē, adv.; comp.: obstrictius, more stringently, Aug. Civ. Dei, 2, 24. -
4 obstringo
ob-stringo, strinxi, strictum, 3, v. a.I.To bind to or about; to bind, tie, or fasten up (rare):II.follem obstringit ob gulam,
Plaut. Aul. 2, 4, 23:quom ego Amphitruonem collo hinc obstricto traham,
id. Am. 3, 2, 72:cervice obstrictā,
Juv. 10, 88:tauros aratro,
to yoke, Val. Fl. 7, 602.—To bind, bind up, close up by binding.1.Lit. (rare):2.laqueo collum,
Plaut. Aul. 1, 2, 12. —Transf.(α).To shut in, confine:(β).ventos,
Hor. C. 1, 3, 4:viminibus,
Col. 4, 29.—To hold together by:III.purpurea vestis ingentibus obstricta gemmis,
in which precious stones were the fastenings, Flor. 4, 11, 3.—Trop., to bind, tie, fetter, hamper; to oblige, lay under obligation (the class. signif. of the word;syn.: obligo, devincio): donis aliquem obstringere,
Cic. Clu. 66, 190:civitatem jurejurando,
Caes. B. G. 1, 31:legibus,
Cic. Inv. 2, 45, 132:foedere,
id. Pis. 13, 29:aliquem aere alieno,
to bring into debt, id. Fam. 11, 10, 5:jurejurando,
to bind by an oath, Tac. A. 1, 14:animam suam,
Vulg. Num. 30, 9:quam plurimas civitates suo sibi beneficio habere obstrictas volebat,
bound, under obligation, Caes. B. G. 1, 9:Atticum officiis,
Cic. Fam. 3, 18, 2:qui se tot sceleribus obstrinxerit,
has been guilty of so many crimes, Cic. Verr. 2, 1, 3, § 8:se parricidio,
to commit, perpetrate, id. Phil. 11, 12, 29:se perjurio,
Liv. 26, 48:aliquem conscientiā,
to bind by privity, by participation, Tac. H. 4, 55: obstringi conscientiā tanti sceleris, ne, etc., to be hindered by the sense of so great a crime, from, etc., Liv. 4, 17, 5:aliquem societate scelerum,
Tac. A. 4, 57:fidem suam alicui,
to pledge one's word, to promise positively, Plin. 7, 1, 1, § 8; Plin. Ep. 4, 13, 11; cf. Just. 2, 15, 14.—Mid.: qui alienum... sustulit, furti obstringitur, makes himself guilty, becomes guilty, Sabin. ap. Gell. 11, 18, 21:eidem sceleri obstrictus est,
Lact. 3, 18, 6.—Hence, obstrictus, a, um, P. a.; according to III., bound, obliged.— Comp.:obstrictior Debitor,
Paul. Nol. Nat. Felic. 9, 145.—Hence, obstrictē, adv.; comp.: obstrictius, more stringently, Aug. Civ. Dei, 2, 24. -
5 recipio
rĕ-cĭpĭo, cēpi, ceptum, 3 ( fut. apoc. recipie, for recipiam, Cato ap. Fest. p. 138 and 236 Müll.; v. dico init.:I. A.recepso, for recepero,
Cat. 44, 19), v. a. [capio].Lit. (very freq. and class.):b.dandis recipiendisque meritis,
Cic. Lael. 8, 26:tu me sequere ad trapezitam... recipe actutum,
Plaut. Curc. 5, 3, 49 (just before, ni argentum refers); cf.:centum talenta et credidisse eos constat, et non recepisse,
Quint. 5, 10, 111; and (opp. mutuum dare) Mart. 3, 40, 4:si velit suos recipere, obsides sibi remittat,
Caes. B. G. 3, 8 fin.:obsides,
Suet. Aug. 21:reges,
Liv. 2, 15:recepto amico,
Hor. C. 2, 7, 27; 4, 2, 47. — Freq. of places, etc., once captured and lost, to retake:cum Tarento amisso... aliquot post annos Maximus id oppidum recepisset... nunquam ego (Tarentum) recepissem, nisi tu perdidisses,
Cic. de Or. 2, 67, 273; cf. id. Sen. 4, 11:Lavinium,
Liv. 2, 39;so of other things: recipere suas res amissas,
Liv. 3, 63:praeda omnis recepta est,
id. 3, 3:signa, quae ademerant Parthi,
Suet. Tib. 9:arma,
Liv. 9, 11; Curt. 4, 12, 17: pectore in adverso totum cui comminus ensem Condidit assurgenti, et multā morte recepit, drew out again, = retraxit, Verg. A. 9, 348; so,sagittam ab alterā parte,
Cels. 7, 5, 2: suos omnes incolumes receperunt (sc. ex oppido in castra), drew off, withdrew, = reduxerunt, Caes. B. G. 7, 12 fin.; so,milites defessos,
id. B. C. 1, 45 fin.:exercitum,
Liv. 10, 42:equitatum navibus ad se intra munitiones,
Caes. B. C. 3, 58:illum ego... medio ex hoste recepi,
bore away, rescued, Verg. A. 6, 111.—With se, to draw back, withdraw from or to any place, to betake one ' s self anywhere; in milit. lang., to retire, retreat:2.se ex eo loco,
Plaut. Aul. 4, 8, 10; cf.:se e fano,
id. Poen. 4, 1, 5:se ex opere,
id. Men. 5, 3, 7:se ex hisce locis,
Cic. Verr. 2, 4, 10, § 21:se e Siciliā,
id. Brut. 92, 318:se ex fugā,
Caes. B. G. 7, 20 fin.; id. B. C. 3, 102:se inde,
id. B. G. 5, 15:se hinc,
id. B. C. 1, 45 et saep.:recipe te,
Plaut. Trin. 4, 3, 8:se,
Cic. Off. 3, 10, 45 (just before, reverti); Caes. B. C. 3, 45 (coupled with loco excedere); 3, 46; cf.:sui recipiendi facultas,
id. B. G. 3, 4 fin.; 6, 37;for which: se recipiendi spatium,
Liv. 10, 28:recipe te ad erum,
Plaut. Trin. 4, 3, 20:se ad dominum,
id. ib. 4, 3, 1:se ad nos,
Cic. Att. 4, 15, 2:se ad suos,
Caes. B. G. 1, 46; 7, 82; id. B. C. 3, 38; 3, 50; 3, 52 fin.:se ad Caesarem (Allobroges, legati),
id. B. G. 1, 11; 4, 38:se ad agmen,
id. ib. 7, 13; id. B. C. 3, 75 fin.:se penitus ad extremos fines,
id. B. G. 6, 10:se ad legionem,
id. ib. 7, 50 fin.:se ad oppidum llerdam,
id. B. C. 1, 45:se ad ordines suos,
id. ib. 2, 41:se ad signa,
id. B. G. 5, 34 fin.; id. B. C. 1, 43 fin.:se a pabulo ad stabulum,
Plaut. Mil. 2, 3, 33:inde se in currus,
Caes. B. G. 4, 33 fin.:se ex castris in oppidum,
id. B. C. 2, 35:se in castra,
id. B. G. 2. 11 fin.; 2, 24; 3, 6; 3, 26 fin.;4, 15 et saep.: se in fines,
id. ib. 4, 16:se in Galliam,
id. ib. 4, 19 fin.:se in montem,
id. ib. 1, 25: se in antiquas munitiones, id. B. C. 3, 54 fin.:se in silvas ad suos,
id. B. G. 2, 19:se in castra ad urbem,
id. B. C. 2, 25; 2, 26; cf.:se retro in castra,
Liv. 23, 36;and with this cf.: sese retro in Bruttios,
id. 23, 37;and so, se, with rursus,
Plaut. Capt. 1, 2, 25; id. Pers. 4, 5, 6; id. Rud. 4, 6, 19; Caes. B. G. 5, 34 fin.; id. B. C. 2, 41 et saep.:se in novissimos,
Liv. 7, 40:se intra munitiones,
Caes. B. G. 5, 44; cf.:se intra montes,
id. B. C. 1, 65:se per declive,
id. ib. 3, 51:se sub murum,
id. ib. 2, 14:se trans Rhenum,
id. B. G. 6, 41:se Larissam versus,
id. B. C. 3, 97:se domum ex hostibus,
Plaut. Am. 2, 2, 52:se domum,
id. ib. 2, 2, 31; id. Capt. 1, 2, 25; id. Aul. 2, 1, 55:se Adrumetum,
Caes. B. C. 2, 23:se Hispalim,
id. ib. 2, 20:se Dyrrhachium ad Pompeium,
id. ib. 3, 9 fin.:se illuc,
Plaut. Most. 3, 1, 10; id. Merc. 5, 2, 40; id. Ps. 3, 1, 23 al.; cf.:se huc esum ad praesepim suam,
id. Curc. 2, 1, 13:se eo,
Caes. B. G. 1, 25 et saep. — In the same meaning, without se: neque sepulcrum, quo recipiat, habeat portum corporis, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 107 (Trag. v. 415 Vahl.); cf.of a military retreat: si quo erat longius prodeundum aut celerius recipiendum,
Caes. B. G. 1, 48 fin.; so without se after the verbum finitum several times in Plaut.:rursum in portum recipimus,
Plaut. Bacch. 2, 3, 60:dum recipis,
id. Rud. 3, 6, 42:actutum face recipias,
id. Merc. 2, 4, 30. —Transf.(α).In business lang., to keep back, retain, reserve (cf. Gell. 17, 6, 6):(β). B.posticulum hoc recepit, quom aedis vendidit,
Plaut. Trin. 1, 2, 157; so in a sale, Crassus ap. Cic. de Or. 2, 55, 226; Cic. Top. 26, 100; Dig. 19, 1, 53; 8, 4, 10: mulier magnam dotem dat et magnam pecuniam recipit, Cato ap. Gell. 17, 6, 8. — With object-clause, Cato, R. R. 149, 2. — With dat.:aqua, itinere, actu domini usioni recipitur,
Cato, R. R. 149, 2.—Trop., to get back, bring back; to receive again, regain, recover:b.ut antiquam frequentiam recipere vastam ac desertam bellis urbem paterentur,
Liv. 24, 3:jus,
Quint. 5, 10, 118:et totidem, quot dixit, verba recepit,
got back, Ov. M. 3, 384:quam (vitam) postquam recepi,
received again, id. ib. 15, 535: anhelitum, to recover one ' s breath, Plaut. Ep. 2, 2, 21; id. Merc. 3, 4, 16; cf.spiritum,
Quint. 11, 3, 55:animam,
Ter. Ad. 3, 2, 26; Quint. 6, prooem. §13: a tanto pavore recipere animos,
Liv. 21, 5, 16 Weissenb.:a pavore animum,
id. 2, 50, 10:e pavore recepto animo,
id. 44, 10, 1;for which: animos ex pavore,
id. 21, 5 fin.:recepto animo,
Curt. 6, 9, 2; 9, 5, 29:animum vultumque,
Ov. F. 4, 615:mente receptā,
Hor. Ep. 2, 2, 104:(vocem) ab acutissimo sono usque ad gravissimum sonum recipere,
to bring it back, Cic. de Or. 1, 59, 251. —In zeugma (cf. I. A. supra): arma et animos,
Curt. 4, 12, 17.—With se.(α).To betake one ' s self, withdraw, retire from or to any place:(β).ad ingenium vetus versutum te recipis tuum,
Plaut. As. 2, 1, 7:ad frugem bonam,
Cic. Cael. 12, 28:ad reliquam cogitationem belli,
Caes. B. C. 3, 17 fin.:se a voluptatibus in otium,
Plin. Pan. 82, 8:se in principem,
to resume his princely air, id. ib. 76, 5.— More freq.,To recover, to collect one ' s self:II.difficulter se recipiunt,
regain strength, Varr. R. R. 2, 5, 17:quae cum intuerer stupens, ut me recepi, Quis hic, inquam, etc.,
Cic. Rep. 6, 18, 18:nullum spatium respirandi recipiendique se dedit,
Liv. 10, 28:se ex terrore ac fugā,
Caes. B. G. 2, 12:se ex timore,
id. ib. 4, 34:se ex fugā,
id. ib. 4, 27:nondum totā me mente recepi,
Ov. M. 5, 275.(Acc. to re, I. b.) To take to one ' s self, admit, accept, receive; constr. with the simple acc., with ad, or in and acc., in and abl., with simple abl., with a local acc.A.Lit.(α).With simple acc.:(β).quos homines quondam Laurentis terra recepit, Enn. ap. Prisc. p 762 P. (Ann. v. 35 Vahl.): (ego) excludor, ille recipitur,
Ter. Eun. 1, 2, 79:aliquem,
Cic. Off. 3, 11, 48:hic nulla munitio est, quae perterritos recipiat,
Caes. B. G. 6, 39; cf.:hos tutissimus portus recipiebat,
id. B. C. 3, 27; 1, 15; cf. id. ib. 3, 11 fin.;3, 35: eum Jugurtha accuratissime recepit,
Sall. J. 16, 3:neque quisquam aut expulsus invidiosius aut receptus est laetius,
Vell. 2, 45, 3; Quint. 7, 1, 14; 9, 2, 89:nisi nos vicina Trivici Villa recepisset,
Hor. S. 1, 5, 80 [p. 1533] et saep.:quisnam istic fluvius est, quem non recipiat mare?
Plaut. Curc. 1, 1, 86; cf. Caes. B. G. 4, 10; and:(Peneus) accipit amnem Orcon nec recipit,
i. e. does not take it to itself, does not mingle with it, Plin. 4, 8, 15, § 31:equus frenum recepit,
received, submitted to, Hor. Ep. 1, 10, 36:necesse erat, ab latere aperto tela recipi,
Caes. B. G. 5, 35. —With ad:(γ).recipe me ad te,
Plaut. Cist. 3, 9; id. Am. 3, 2, 11; id. Rud. 2, 3, 20; id. Ps. 3, 6, 6; Ter. Heaut. 3, 3, 6; Suet. Caes. 63:aliquem ad epulas,
Cic. Top. 5, 25; cf.:ad lusum,
Suet. Ner. 11. —With in and acc.:(δ).recipe me in tectum,
Plaut. Rud. 2, 7, 16:concubinam in aedes,
id. Mil. 4, 3, 3:nos in custodiam tuam,
id. Rud. 3, 3, 34:Tarquinium in civitatem,
Cic. Rep. 2, 20, 35; id. Balb. 13, 31; Liv. 2, 5; Hor. Ep. 2, 1, 6:aliquem in ordinem senatorium,
Cic. Phil. 7, 5, 15:aliquem in fidem,
id. Fam. 13, 19, 2; id. Att. 15, 14, 3; Caes. B. G. 2, 15; 4, 22:aliquem in civitatem,
Cic. Balb. 12, 29:aliquem in caelum,
id. N. D. 3, 15, 39:aliquem in deditionem,
Caes. B. G. 3, 21 fin.; Liv. 8, 13; Suet. Calig. 14 al.:aliquem in jus dicionemque,
Liv. 21, 61:aliquem in amicitiam,
Sall. J. 14, 5; 5, 4 Kritz N. cr.:aliquam in matrimonium,
Suet. Caes. 50; Just. 9, 5, 9 et saep. —With in and abl. (rare and in purely local relations; v. Kritz ad Sall. J. 5, 4):(ε).aliquem in loco,
Plaut. Stich. 5, 4, 3:loricati in equis recipiuntur, Auct. B. Hisp. 4, 2: sidera in caelo recepta,
Ov. M. 2, 529 (but in Liv. 24, 32, 6, the correct read. is tuto Hexapylo, without in; v. Weissenb. ad h. l.). —With simple abl. (mostly in purely local relations):(ζ).ut tuo recipias tecto servesque nos,
Plaut. Rud. 1, 5, 18; so,aliquem tecto,
Caes. B. G. 7, 66 fin.:exercitum tectis ac sedibus suis,
Cic. Agr. 2, 33, 90:aliquem suis urbibus,
id. Fl. 25, 61:aliquem civitate,
id. Balb. 14, 32:aliquem finibus suis,
Caes. B. G. 6, 6; 7, 20 fin.:aliquem oppido ac portu,
id. B. C. 3, 12; 3, 102 fin.:aliquem moenibus,
Sall. J. 28, 2:Romulus caelo receptus,
Quint. 3, 7, 5:receptus Terra Neptunus,
Hor. A. P. 63 et saep. —With local acc.:(η).me Acheruntem recipere Orcus noluit,
Plaut. Most. 2, 2, 68:aliquem domum suam,
Cic. Arch. 3, 5; cf.:aliquem domum ad se hospitio,
Caes. B. C. 2, 20.—Absol.:2.plerosque hi, qui receperant, celant,
Caes. B. C. 1, 76.—Transf.a.In business lang., to take in, receive as the proceeds of any thing:b.dena milia sestertia ex melle,
Varr. R. R. 3, 16, 11:pecuniam ex novis vectigalibus,
Cic. Agr. 2, 23, 62:pecunia, quae recipi potest,
id. ib. 2, 18, 47. —In gladiator's lang.: recipe ferrum, receive your death-blow, the cry of the people to a vanquished gladiator whom they were not inclined to spare, Cic. Sest. 37, 80; id. Tusc. 2, 17, 41 Kühn.; Sen. Tranq. 11, 1;c.for which: totum telum corpore,
Cic. Rosc. Am. 12, 33; and:ense recepto,
Luc. 2, 194 Corte.—Milit. t. t., to seize, capture, take possession of, occupy: mittit in Siciliam Curionem pro praetore cum legionibus duo;d.eundem, cum Siciliam recepisset, etc.,
Caes. B. C. 1, 30:Praeneste non vi, sed per deditionem receptum est,
Liv. 6, 29:Aegyptum sine certamine,
Just. 11, 11, 1:eo oppido recepto,
Caes. B. G. 7, 13 fin.:civitatem,
id. ib. 6, 8; 7, 90; id. B. C. 1, 12; 1, 16; 1, 30;3, 16: Aetoliam,
id. ib. 3, 55:rempublicam armis,
Sall. C. 11, 4:Alciden terra recepta vocat,
the subjugated earth, Prop. 5, 9, 38. —In the later medical lang., of medicines, to receive, i. e. be compounded of various ingredients:B.antidotos recipit haec: stoechados, marrubii, etc.,
Scrib. Comp. 106; so id. ib. 27; 28; 37; 52 al. (hence the mod. Lat. receptum, receipt, and recipe).—Trop.1.To take to or upon one ' s self, to assume; to receive, accept, admit, allow, endechomai:(β).non edepol istaec tua dicta nunc in aures recipio,
Plaut. Cist. 2, 1, 34; cf. Quint. 11, 1, 91:jusjurandum,
id. 5, 6, 1; 3; cf. id. 7, 1, 24: in semet ipsum religionem recipere, to draw upon one ' s self, Liv. 10, 40:quae legibus cauta sunt, quae persuasione in mores recepta sunt,
admitted, Quint. 5, 10, 13; cf. id. 10, 7, 15:antiquitas recepit fabulas... haec aetas autem respuit,
Cic. Rep. 2, 10; cf. Quint. 6, 4, 19:nec inconstantiam virtus recipit nec varietatem natura patitur,
Cic. Rep. 3, 11, 18; cf. Vell. 2, 130, 3: non recipit istam Conjunctionem honestas, Cic. Off. 3, 33, 119:assentatio nocere nemini potest, nisi ei, qui eam recipit atque eă delectatur,
id. Lael. 26, 97:timor misericordiam non recipit,
Caes. B. G. 7, 26:casus recipere (res),
to admit, be liable to, id. B. C. 1, 78; so,aliquem casum (res),
id. ib. 3, 51:re jam non ultra recipiente cunctationem,
Liv. 29, 24; Vell. 2, 52, 3:sed hoc distinctionem recipit,
Just. Inst. 1, 12 pr.:si recipiatur poëtica fabulositas,
Plin. 7, 28, 29, § 101:in hoc genere prorsus recipio hanc brevem annotationem,
Quint. 10, 7, 31; cf. id. 8, 3, 31:nos necessarios maxime atque in usum receptos (tropos) exequemur,
id. 8, 6, 2; cf. id. 8, 6, 32; 5, 11, 20; 11, 3, 104; so with a subj.-clause, id. 1, 3, 14; 6, 3, 103; Plin. 28, 2, 5, § 24 al.—Of opinions, etc., to adopt, embrace (late Lat.):2.alicujus sententiam,
Sulp. Sev. Chron. 2, 39, 1:opinionem,
id. Dial. 1, 17, 5.—In partic.a.To take upon one ' s self, undertake, accept the performance of a task consigned or intrusted to one (whereas suscipio denotes, in gen., the voluntary undertaking of any action; cf.:b.spondeo, stipulor, polliceor): recepi causam Siciliae... ego tamen hoc onere suscepto et receptā causā Siciliensi amplexus animo sum aliquanto amplius. Suscepi enim causam totius ordinis, etc.,
Cic. Verr. 2, 2, 1, § 1:in hoc judicio mihi Siculorum causam receptam, populi Romani susceptam esse videor,
id. Div. in Caecil. 8, 26; and:in quo est illa magna offensio vel neglegentiae susceptis rebus vel perfidiae receptis,
id. de Or. 2, 24, 101; cf. also Quint. 12, 1, 39:verebamini, ne non id facerem, quod recepissem semel?
Ter. Phorm. 5, 7, 9:causam Sex. Roscii,
Cic. Rosc. Am. 1, 2:mandatum,
id. ib. 38, 112:officium,
id. Verr. 2, 5, 71, § 183:curam ad se,
Suet. Tit. 6.—To take an obligation upon one ' s self, to pledge one ' s self, pass one ' s word, be surety for a thing, to warrant, promise, engage a thing to any one, = anadechomai (a favorite word of Cic., esp. in his Epistles): Pe. Tute unus si recipere hoc ad te dicis... Pa. Dico et recipio Ad me, Plaut. Mil. 2, 2, 74; cf.:c.ad me recipio: Faciet,
Ter. Heaut. 5, 5, 12:promitto in meque recipio, fore eum, etc.,
Cic. Fam. 13, 10, 3; cf.:spondeo in meque recipio eos esse, etc.,
id. ib. 13, 17, 3.—With obj.-clause:promitto, recipio, spondeo, C. Caesarem talem semper fore civem, qualis hodie sit,
Cic. Phil. 5, 18, 51; so with hoc, id. Fam. 13, 50, 2 (with spondeo); 6, 12, 3; 13, 41, 2 (with confirmo); id. Att. 5, 13, 2; Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 4; Liv. 7, 14 Drak.; 33, 13 fin.:pro Cassio et te, si quid me velitis recipere, recipiam,
Cic. Fam. 11, 1, 4. — With de:de aestate polliceris vel potius recipis,
Cic. Att. 13, 1, 2; Liv. 40, 35; cf.also: sed fidem recepisse sibi et ipsum et Appium de me,
had given him a solemn assurance, Cic. Att. 2, 22, 2.— With dat. (after the analogy of promitto, polliceor, spondeo):ea, quae tibi promitto ac recipio,
Cic. Fam. 5, 8, 5; cf.: omnia ei et petenti recepi et ultro pollicitus sum, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 1; 7, 1:mihi,
id. ib. 10, 13, 3; Caes. B. C. 3, 82 fin.:quid sibi is de me recepisset, in memoriam redegit,
Cic. Fam. 1, 9, 9.—With dat. and obj.-clause:mihi in Cumano diligentissime se, ut annui essemus, defensurum receperat,
Cic. Att. 5, 17, 5;so,
id. Fam. 6, 12, 3 Manut. (with confirmare); 13, 72, 1; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 17, 1; Caes. B. C. 3, 17; Suet. Caes. 23 fin. —In jurid. lang.: recipere nomen, of the prætor, to receive or entertain a charge against one, Cic. Verr. 2, 2, 38, § 94; 2, 2, 42, § 102; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 2; Val. Max. 3, 7, 9;A.for which: recipere reum,
Tac. A. 2, 74 fin.; 4, 21:aliquem inter reos,
id. ib. 3, 70; 13, 10. —Hence,rĕceptus, a, um, P. a. (acc. to II. B. 1.), received, usual, current, customary (post-class. and very rare):B.auctoritas receptior,
Tert. adv. Marc. 4, 5: scriptores receptissimi, Sol. praef.—rĕceptum, i, n. subst. (acc. to II. B. 2. b.), an engagement, obligation, guaranty:satis est factum Siculis, satis promisso nostro ac recepto,
Cic. Verr. 2, 5, 53, § 139; cf.:promissum et receptum intervertit,
id. Phil. 2, 32, 79. -
6 fidēs
fidēs gen. (rare), usu. fidē (H., O.), once fidēī (Enn. ap. C.), once fidei (disyl., T.); dat. fidē, S., H., fidei (disyl., T.), f [1 FID-], trust, faith, confidence, reliance, credence, belief: si visis fides non est habenda: alcui summam omnium rerum fidem habere, Cs.: habebunt verba fidem, si, etc., find acceptance, H.: testimonio fidem tribuere: ubi prima fides pelago, as soon as they can trust, V.: orationi adfert fidem: fidem facit oratio, commands belief: aliquamdiu fides fieri non poterat, Cs.: vati Si qua fides, may be believed, V.: omnibus abrogatur fides: imminuit orationis fidem: Multa fidem promissa levant, H.: addat fidem, give credence, Ta.: fac fidem, te nihil quaerere, etc., evince: fides mi apud hunc est, nil me istius facturum, T.—In business, credit: cum fides totā Italiā esset angustior, Cs.: fides de foro sublata erat: fidem abrogare, L.: fides deficere coepit: nisi fide staret res p., opibus non staturam, L.: quorum res fidesque in manibus sitae erant, i. e. entire resources, S.—Meton., trustworthiness, faithfulness, conscientiousness, credibility, honesty, truth, good faith: fundamentum iustitiae est fides: fide vestrā fretus: homo antiquā virtute ac fide, T.: prisca, V.: homo sine fide: hinc fides, illinc fraudatio: regni: in fide manere, Cs.: Ubii experimento fidei conlocati, because of their tried fidelity, Ta.: praestare fidem: prodere, S.: mutare, S.: de pace cum fide agere, L.: periura patris, perjured faith, H.: omnem tabularum fidem resignare, credibility: fides eius rei penes auctores erit, S.: maiora fide gessit, beyond belief, O.: segetis certa fides meae, faithfulness (in production), H.— Fulfilment, faithfulness (to a promise): Dicta fides sequitur, O.: promissa Exhibuere fidem, were fulfilled, O.: en haec promissa fides est? the fulfilment of the oracle? V.—In the legal phrase, ex bonā fide, or ex fide bonā, in good faith, with sincerity, without guile ; cf. mala fides, deception, dishonesty.—Praegn., a promise, engagement, word, assurance, confirmation: fidem hosti datam fallere: inter se fidem dare, Cs.: obligare fidem vobis, plight one's faith: fidem servare, Cs.: fides iuris iurandi cum hoste servanda: fidem suam liberare, perform his promise: fidem exsolvere, L.: fidem amittere, N.: istius fide ac potius perfidiā decepti: quantum mea fides studii mihi adferat, plighted word: contioni deinde edicto addidit fidem, confirmed, L.: fide rerum tradere, with accurate knowledge, Ta.— A promise of protection, pledge of safety, safe-conduct, assurance, guaranty, protection, guardian care: fidem ei publicam iussu senatūs dedi: si fides publica data esset, S.: privatim praeterea fidem suam interponit, S.: fide acceptā a legatis, vim abfuturam, L.: quaere in cuius fide sint: in fidem Achaeorum castella tradere, L.: in alicuius fidem ac potestatem venire, Cs.: civitas in Catonis fide locata: alqm in fidem suam recipere: iura fidemque Supplicis erubuit (Achilles), due to a suppliant, V.: deūm atque hominum fidem implorabis.— Ellipt., in exclamations: Di vostram fidem! by the protection of the gods! for heaven's sake! T.: pro deūm fidem, T.: pro deorum atque hominum fidem.—Person., Faith, Truth: Fidem violare: Cana, V.: albo rara Fides Velata panno, H.* * *Ifaith, loyalty; honesty; credit; confidence, trust, belief; good faithIIchord, instrument string; constellation Lyra; stringed instrument (pl.); lyre -
7 accipiō
accipiō cēpī, ceptus, ere [ad+capio], to take without effort, receive, get, accept. — Of voluntary taking, to take, accept, take into possession, receive: obsides, Cs.: divitias, N.: aliquid a patre, inherit, N.: suspitio acceptae pecuniae ob rem iudicandam (of a bribe): pecuniam per Volcatium, by the hands of: alqm gremio, V.: milites urbe tectisve, L.: sucos ore aut volnere, O. — Fig.: oculis aut pectore noctem, V.—To admit, let in: armatos in arcem, L.: alqm in amicitiam: (parentes) in civitatem, to citizenship, L.— To take under protection: (virginem) accepi, acceptam servabo, T.: taedā accepta iugali, i. e. wedded, O.—To receive as a guest, entertain, welcome: Laurentes nymphae, accipite Aenean, V.: quam Delos orantem accepit, O.: (eum) in vestram fidem, into your confidence.— Ironically, to entertain, deal with, treat: indignis modis, T.: quo te modo accepissem, nisi iratus essem: eum male acceptum... coegit, etc. (of a defeated enemy), N.—In busines, to collect (money): a praetore pecuniam. — acceptus, P., received, collected: accepta pecunia. — Esp. in the phrase, referre acceptum (alqd), to credit, give credit for: amplius sestertium ducentiens acceptum hereditatibus rettuli, entered to the credit of inheritance, i. e. owe to bequests: alcui vitam suam referre acceptam, acknowledge that he owes his life, etc.: salutem imperi uni omnes acceptam relaturos, Cs. — In law: sponsionem acceptam facere, to discharge the bond, acknowledge payment of the sponsio.—Of involuntary taking, to receive, get, be the recipient of, take, submit to, suffer, bear: volnera tergo, V.: graviore volnere accepto, Cs.: cum semel accepit solem (leo), has felt the power of, H.: hunc metum, i. e. take this risk, T.: contumeliam, T. — Esp. of places, to admit, take in, receive, open to: Strophadum me litora primum Accipiunt, V.: nullae eum urbes accipiunt, nulla moenia, L.: illum unda accipit sinu vasto, V. — Fig., of perception and thought: quae accepi auribus, T.: mandata auribus: quem ipse accepi oculis animoque sensum, hunc, etc., the impression I received.—In gen., to take, hear, attend to, perceive, understand, learn: Accipe nunc Danaum insidias, listen to, V.: sicut ego accepi, as I have heard, S.: ut accepi a senibus: accipite... veterem orationem Archytae: quae postea acciderant, Cs.: reliquos ne famā quidem acceperunt, have not heard of them, Cs.: si te aequo animo ferre accipiet, T.: hoc sic fieri solere accepimus: ex parente ita accepi, munditias mulieribus convenire, S.: ut celeriter acciperet quae tradebantur, understood, N.— Absol: non recte accipis, T.: volenti animo de ambobus acceperant, had eagerly welcomed news of both, S.—In partic., of a word or pledge, take: accipe daque fidem, i. e. exchange solemn assurances, V.—Praegn., to take, interpret, explain: ad contumeliam omnia, to regard as an insult, T.: his in maius acceptis, being exaggerated, L.: hoc in bonam partem, take kindly: alqd durius: facinus severe accipere, with displeasure: aliter tuom amorem atque est, T.: aequo animo, S. — Accipere aliquid in omen, to regard a thing as an omen, accept the omen: id a plerisque in omen magni terroris acceptum, L.; but accipere omen, to receive as a ( favorable) omen, L.—With ellips. of omen: Accipio, adgnoscoque deos, I accept ( the omen) and, etc., V.—To accept, be satisfied with, approve: dos, Pamphile, est decem talenta. Pam. Accipio, T.: ‘equi te esse feri similem, dico.’ Ridemus et ipse Messius, ‘accipio,’ I allow it, exactly so, H.: ab hoste armato condicionem, Cs.— To take upon one, undertake, assume, undergo: bellum, quod novus imperator noster accipiat, in which... succeeds to the command: causam: eos (magistratūs): iudicium (of the defendant), stand the trial: iudicium accipere pro Quinctio, i. e. agree for Q. to stand trial.* * *accipere, accepi, acceptus V TRANStake, grasp, receive, accept, undertake; admit, let in, hear, learn; obey
См. также в других словарях:
pledge one's word — index avouch (guarantee), promise (vow), undertake Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Pledge — Pledge, v. t. [imp. & p. p. {Pledged}; p. pr. & vb. n. {Pledging}.] [Cf. OF. pleiger to give security. See {Pledge}, n.] 1. To deposit, as a chattel, in pledge or pawn; to leave in possession of another as security; as, to pledge one s watch.… … The Collaborative International Dictionary of English
go back on one's word — {v. phr.} To renege; break a promise. * /Patrick went back on his word when he refused to marry Karen in spite of his earlier promise./ … Dictionary of American idioms
go back on one's word — {v. phr.} To renege; break a promise. * /Patrick went back on his word when he refused to marry Karen in spite of his earlier promise./ … Dictionary of American idioms
act of giving one's word — index pledge (binding promise) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
give one's word — index bear (adduce), certify (attest), guarantee, pledge (promise the performance of), promise (vow) … Law dictionary
pledge — 1 / plej/ n 1: a delivery of esp. personal property as security for a debt or other obligation; broadly: the perfection of a security interest in collateral through possession of the collateral by a creditor or other promisee 2 a: property and… … Law dictionary
pledge — I (New American Roget s College Thesaurus) n. promise, security, gage, pawn, collateral, hostage, deposit; word, troth, vow, guarantee; bond, oath. See affirmation. v. t. deposit, wage, pawn, hock (sl.), hypothecate, mortgage; vow, promise,… … English dictionary for students
word — I (New American Roget s College Thesaurus) Written communication Nouns 1. word, term, expression, locution, linguistic unit or form, word form, lexeme; homonym, synonym, antonym, heteronym, homophone; syllable, monosyllable, polysyllable; stem,… … English dictionary for students
word — /werrd/, n. 1. a unit of language, consisting of one or more spoken sounds or their written representation, that functions as a principal carrier of meaning. Words are composed of one or more morphemes and are either the smallest units… … Universalium
word — /wɜd / (say werd) noun 1. a sound or a combination of sounds, or its written or printed representation, used in any language as the sign of a concept. 2. Grammar an element which can stand alone as an utterance, not divisible into two or more… …